Jak podaje Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, od początku 2025 roku, tylko do 20 stycznia doszło do 1093 pożarów sadzy oraz 273 zdarzeń związanych z emisją tlenku węgla. W ich wyniku do tej pory poszkodowanych zostało 117 osób, a także odnotowano 2 ofiary śmiertelne.
Tlenek węgla – niewidzialne zagrożenie
Nieszczelna instalacja gazowa może prowadzić do gromadzenia się w pomieszczeniu tlenku węgla (czadu), który może zagrozić naszemu zdrowiu i życiu. Objawy zatrucia czadem bywają niepozorne – pierwsze symptomy to zawroty i ból głowy, osłabienie czy duszności podczas lekkiego wysiłku. Dłuższe obcowanie z tym gazem może doprowadzić do znacznie poważniejszych dolegliwości.
Państwowa Straż Pożarna udostępniła infografiki, na których można jasno zobaczyć, na jakie konsekwencje są narażone osoby, na które przez długi czas oddziałuje tlenek węgla. Do wczesnych objawów zatrucia należą ból w klatce piersiowej, nudności, a nawet zasłabnięcie. Dalsze wdychanie czadu może nawet doprowadzić do śmierci.
Nowe obowiązki dla właścicieli domów i mieszkań
Zgodnie z rozporządzeniem podpisanym przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, lokale mieszkalne muszą być wyposażone w przynajmniej jeden autonomiczny czujnik dymu. W przypadku pomieszczeń, w których „odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego i które wchodzi w skład lokalu mieszkalnego lub lokalu użytkowego przeznaczonego na pobyt ludzi” na wyposażeniu ma się z kolei znaleźć przynajmniej jeden autonomiczny (czyli funkcjonujący niezależnie od zewnętrznego źródła zasilania lub którego działanie nie wymaga obecności innych urządzeń), czujnik tlenku węgla.
W przypadku podmiotów świadczących usługi w branży hotelarskiej, wymóg ten wchodzi w życie od 30 czerwca 2026 roku. Termin ten obowiązuje również dla pomieszczeń, będących częścią lokali użytkowych pomieszczeń, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego.
Zwróć uwagę na normy spełniane przez urządzenie
Montowane urządzenia muszą być zgodne z odpowiednimi standardami, określonymi w ustawie. Dla czujników dymu obowiązuje norma PN-EN 14604, natomiast dla urządzeń wykrywających obecność tlenku węgla – PN-EN 50291-1:2018.
– Spełnienie norm bezpieczeństwa jest kluczowym wymogiem dla urządzeń tego typu – mówi Michał Sroka z Netatmo. – Nasze produkty od początku są zgodne ze wszystkimi obowiązującymi normami, jeszcze zanim obowiązek ich implementacji wszedł w życie. Dystrybuując produkty zgodne z wytycznymi, mamy możliwość zagwarantowania użytkownikom najwyższych standardów bezpieczeństwa. Szczególnie że mówimy tutaj o urządzeniach, które mogą uratować najcenniejszą rzecz – życie nasze lub naszych bliskich. W produkcji sprzętów, które mają tak istotne zadanie, nie ma miejsca na kompromisy, niedbalstwo lub przestarzałą technologię.
Umiejscowienie czujnika jest bardzo istotną kwestią
Miejsce instalacji czujnika jest kluczowe dla jego skuteczności. Aby zapewnić jego prawidłowe działanie, należy upewnić się, że jest on zainstalowany w odpowiednim miejscu. Szczegółowe wytyczne przedstawia Państwowa Straż Pożarna, która udostępniła infografiki, dzięki którym użytkownicy mogą w łatwy sposób dowiedzieć się, gdzie najlepiej zainstalować czujnik czadu oraz czujnik dymu.
Zgodnie z wytycznymi, czujnik tlenku węgla najlepiej umieścić na wysokości od 100 do 150 cm, w odległości od 100 do 300 cm od urządzenia, w którym następuje proces spalania. W przypadku czujnika dymu najlepszym miejscem do montażu jest z kolei środek sufitu. Nie wolno jednak instalować go w odległości 10 cm w pionie i 30 cm w poziomie od punktu styku sufitu ze ścianą. Należy ponadto podkreślić, że użytkownicy powinni zainstalować przynajmniej jeden czujnik dymu na każdym piętrze.