Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa pozyskuje coraz więcej grantów badawczych w zakresie technologii kosmicznych. To drugi po lotnictwie, obszar zainteresowania warszawskich inżynierów, którzy realizują zaawansowane projekty dla jednego z najbardziej obiecujących sektorów światowej gospodarki. Instytut realizuje dziesięć projektów finansowanych przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA), z czego aż w siedmiu jest liderem. W fazie realizacji i przygotowań są
także projekty krajowe, prowadzone wspólnie z najsilniejszymi graczami na polskim rynku.
Projekty ESA realizowane obecnie w Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytucie Lotnictwa pochodzą z czterech programów: Polish Industry Incentive Scheme (PLIIS), Future Launchers Preparatory Programme (FLPP), General Support Technology Programme (GSTP) oraz ESA Express Procurement Plus (EXPRO+).
Program wsparcia polskiego przemysłu (PLIIS)
W 2020 rou w Łukasiewicz- Instytucie Lotnictwa startują dwa nowe projekty w dziedzinie silników rakietowych w ramach programu wsparcia polskiego przemysłu (ESA PLIIS): 1N Monopropellant & 10N Bipropellant Dual Seat Thruster Valve Development (DSVD) oraz Dual Flow Bipropellant Latching Valve Development (DLVD). W pracach uczestniczy polska firma Astronika (DSVD i DLVD) oraz Airbus D&S (DLVD). Zadaniem inżynierów będzie przeprowadzenie prac badawczych oraz opracowanie planów rozwoju obu projektów do wyższych stopni gotowości technologicznej.
W ramach tego samego programu realizowany będzie także projekt we współpracy z PZL Mielec dotyczący opracowania 40L zbiornika do przechowywania klasycznych materiałów pędnych (hydrazyna). Dodatkowo inżynierowie sprawdzą możliwość wykorzystania zbiornika dla nadtlenku wodoru lub LMP-103S.
Program przygotowawczy rakiet nośnych nowej generacji (FLPP)
Z początkiem 2020 roku Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa rozpoczął także prace nad budową systemu napędowego dla platformy FROG (FROG, a ROcket for GNC demonstrations), opracowywanej wraz z ArianeWorks oraz CNES (Centre National d’Etudes Spatiales). Rozwiązanie to, w niedalekiej przyszłości, ma stać się bazą dla rakiet wielokrotnego użytku oraz lądowników budowanych w Europie. Głównym zadaniem inżynierów Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytutu Lotnictwa jest zaprojektowanie oraz badania silnika typu monopropellant o zmiennym poziomie ciągu. Pierwsze testy całej platformy planowane są już w przyszłym roku we Francji.
Szybka ścieżka dla technologii kosmicznych
Sieć Badawcza Łukasiewicz-Instytut Lotnictwa zrealizuje też projekty w ramach programów Szybkiej Ścieżki finansowanej przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
Już ruszyły badania rozwojowe i przemysłowe pt. „Powłoki z pamięcią temperatury dla badań i rozwoju technologii kosmicznych”. Identyfikacja miejsca występowania maksymalnej temperatury jest istotnym elementem z punktu widzenia wytrzymałości termicznej i informacji o możliwych naprężeniach termicznych w nowo projektowanych konstrukcjach. Usługa ta może znaleźć swoje zastosowanie komercyjne na rynku systemów wynoszenia oraz układów napędów satelitarnych. Obecnie na rynku międzynarodowych brakuje tego typu usług badawczych.
Z początkiem kwietnia 2020 roku rozpocznie się z kolei realizacja projektu POLON: Polski Moduł Napędowy. Celem przedsięwzięcia będzie opracowanie chemicznego napędu rakietowego dla małego satelity oraz jego integracja z platformą Hypersat, rozwijaną przez Creotech. Będzie to jednocześnie pierwszy chemiczny napęd rakietowy w kosmosie, zaprojektowany i zbudowany w Polsce. POLON będzie bazować na opracowywanych w Sieci Badawczej Łukasiewicz-Instytucie Lotnictwa technologiach napędowych. Wykorzystują one ekologiczny materiał pędny, jakim jest wysoko stężony nadtlenek wodoru, którego metodę wytwarzania opatentował Instytut.