Już po raz piąty odbędzie się Ogólnopolska Konferencja „Cyberprzestrzeń, światy wirtualne”, organizowana na Akademii Pedagogiki Specjalnej. NASK jest współorganizatorem wydarzenia. Uczestnicy odbywającej się 15 czerwca w Warszawie konferencji skupią się na roli sztuki we współczesnej edukacji, rozważając jak kształcenie twórcze, estetyczne i rozwijające wrażliwość wpływa na postawy i działania młodych ludzi w dzisiejszym świecie – realnym i wirtualnym.
– Dziś, w intensywnie zmieniającym się świecie, w którym postęp zdominowany jest przez rozwój technologii, przyrost wiedzy następuje wykładniczo, a komputery analizują każdego dnia terabajty danych, ponowne zbliżenie nauki i sztuki, zwłaszcza na polu edukacji, wydaje się szansą na ocalenie ich humanistycznego wymiaru – pisze dr hab., prof. APS Maciej Tanaś z NASK w zaproszeniu na V Ogólnopolską Konferencję „Cyberprzestrzeń, światy wirtualne”.
Uczestnicy odbywającej się 15 czerwca w Warszawie konferencji skupią się na roli sztuki we współczesnej edukacji, rozważając jak kształcenie twórcze, estetyczne i rozwijające wrażliwość wpływa na postawy i działania młodych ludzi w dzisiejszym świecie – realnym i wirtualnym. Konferencję rozpocznie debata pt. „Czy we współczesnej edukacji jest miejsce dla sztuki?”, którą poprowadzi Marcin Bochenek, dyrektor Pionu ds. Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego w NASK, a uczestniczyć będą: prof. Barbara Galas, prof. Janusz Morbitzer oraz prof. Maciej Zychowicz.
Wśród referatów i dyskusji poruszane będę m.in. tematy ekspresji artystycznej dzieci i młodzieży w internecie, edukacji poprzez sztukę w celu rozwijania kreatywności w innych dziedzinach życia. Pojawia się również temat twórczego nauczania i „sztuki bycia nauczycielem”. Zaplanowano też tematy związane z terapeutyczną rolą sztuki.
Tytuł tegorocznej konferencji „Między ars a techne – edukacja w XXI wieku” nawiązuje do starożytnych pojęć opisujących aspekty ludzkiej aktywności. Przewodniczący komitetu organizacyjnego prof. Maciej Tanaś zwraca uwagę, że łacińska ars i greckie techne oznaczały sztukę wytwarzania czegoś według wytyczonych reguł i wiedzę, jak wytwarzać. Dopiero późne czasy nowożytne przyniosły radykalną zmianę tego sposobu myślenia, oddzielając sztukę (ars) od rzemieślnictwa, ale także od nauki, z którą tak silnie wiązali ją jeszcze artyści renesansowi. Nauka i sztuka zaczęły być postrzegane jako przeciwstawne sobie. W dzisiejszej rzeczywistości powinniśmy zastanowić się nad wzajemnymi relacjami tych dwóch aspektów ludzkiej działalności i wykorzystywać je w sposób komplementarny.