T-Mobile wspiera technologie związane z Internetem Rzeczy

Wyobraź sobie, że jest poranek, a Ty nie musisz wstawać od razu po tym, jak zadzwoni budzik, żeby zaparzyć poranną kawę. On zrobi to za Ciebie, wyśle polecenie bezpośrednio do ekspresu, a Ty zyskasz kilka minut dodatkowego snu lub czas na szybki prysznic. Skończył Ci się tusz lub papier w drukarce? Pomoc nadchodzi! Urządzenie samo wysyła zamówienie na odpowiedni produkt.

A teraz, wyobraź sobie kosze na śmieci na ulicach, które same wysyłają powiadomienie do śmieciarek o tym, że są już przepełnione i powinny zostać opróżnione. Te i wiele innych inteligentnych rozwiązań to nic innego, jak właśnie “Internet Rzeczy”, kluczowy obszar zainteresowania wielu technologicznych firm. W tym T-Mobile.

Czym jest ten “Internet Rzeczy”?
Jak się okazuje, “Internet Rzeczy” wcale nie jest Internetem “rzeczy”, tylko “danych”. I tak naprawdę, bez tych danych “Internet Rzeczy” byłby tylko wielką wytwórnią elektrośmieci. A żeby dowiedzieć się, skąd tak właściwie wzięło się to określenie, nie musielibyśmy wcale długo szperać. Stworzenie go przypisujemy Kevinowi Ashtonowi – brytyjskiemu przedsiębiorcy i twórcy start-upów. Po raz pierwszy użył on tego terminu w 1999 roku, aby opisać system, który umożliwia komunikację między urządzeniami wyposażonymi w sensory a komputerami, a dokładniej – zbieranie, przetwarzanie i wymianę danych między urządzeniami za pośrednictwem sieci komputerowej.

Ashton napisał kiedyś, że „gdybyśmy posiadali komputery, które wiedziałyby o rzeczach wszystko to, co można o nich wiedzieć – przy wykorzystaniu danych pozyskanych bez pomocy ludzi, bylibyśmy w stanie śledzić i mierzyć niemal wszystko (…). Wiedzielibyśmy, kiedy rzeczy powinny zostać wymienione, naprawione czy wycofane ze sprzedaży (…). Musimy wzmocnić komputery tak, by same mogły zbierać informacje, a dzięki temu – widzieć, słyszeć i smakować świata” (źródło cytatu).

Jak się okazuje, wizja przyszłości snuta przez Ashtona spełnia się już dziś. Według szacunków Cisco (grafika poniżej) w 2010 roku, po raz pierwszy w historii, liczba inteligentnych przedmiotów podłączonych do Internetu przekroczyła liczbę ludności świata. Moment ten powszechnie uznaje się za “narodziny Internetu Rzeczy”, o którym coraz częściej mówi się „Internet Wszechrzeczy”. Prognozy pokazują, że niebawem połączone będzie niemal wszystko: ludzie, urządzenia i systemy. Według Cisco, w 2020 roku do inteligentnej sieci będzie podłączonych ponad 50 mln urządzeń.

Jak właściwie działa Internet Rzecz?
Według Raportu IAB Polska “pojęcie Internetu Rzeczy rozumiane jest jako ekosystem, w którym przedmioty mogą komunikować się między sobą, za pośrednictwem człowieka lub bez jego udziału. Aby mogło dojść do wymiany informacji, między dwiema „rzeczami”, muszą zostać spełnione trzy warunki”:

• Przedmioty wyposażone w sensory (tj. czujniki temperatury, wilgotności, ruchu, drgań lub GPS), które umożliwiają zbieranie z otoczenia określonych informacji. Następnie, przedmioty te przekazują zebrane informacje dalej. Przykładem jest smartband – opaska monitorująca tętno lub beacon.
• Urządzenie, które odbiera przesyłany sygnał, przetwarza go, analizuje i wywołuje określone działania, np. rozwinięcie rolety po zachodzie słońca.
• Ostatnim elementem, jest sposób przesyłania danych. Istnieje wiele różnych bezprzewodowych technologii przekazywania informacji między dwoma urządzeniami (np.: WiFi, Bluetooth, NFC, Z-WAVE, sieci komórkowe (2G, 3G i 4G), ZigBee, LPWAN).

Zastosowania Internetu Rzeczy
Obszary, w których stosuje się rozwiązania Internetu Rzeczy to między innymi: transport, budynki, miasta, życie, sprzedaż, rolnictwo, produkcja, przemysł, zdrowie, kultura i turystyka, energia, środowisko.